Sosyal medyada paylaşılan bazen eğlenceli bazen üzücü paylaşımları bu başlıkta topladık.

#552:

#99:
connected2.me’ye uzun zaman önce üye oldum ama kullanmadım. Shuffle’da gezinirken birini gördüm ve yazdım. O zaman staj yapıyordum. Stajımın bitmesine yarım saat vardı. Biraz sohbet edip konuştuktan sonra çıkmak zorunda olduğumu söyledim. Hiçbir sosyal hesap kullanmadığını ve bir daha konuşamayacağımızı söyledi. Ben de ona numaramı verdim. İstediğin zaman mesaj atabilirsin dedim ve çıktım. Yarım saat sonra wp’tan bir mesaj geldi ve konuşmaya başladık. Böyle uzun süre konuştuk. Dertleştik. O Bursa’da ve ben de Ankaradayım. Biz sevgili değiliz ama çok iyi dert ortaklarıyız. Sevgili olmak, dost olmaktır; ama dert ortağı olmak, birlikte gülmek, birlikte ağlamaktır.

#323:

#515:

#97:
Bir arkadaşım vardı. connected2.me’den birine aşık olmuştu ama sonrası hüsran işte. Sevgiyi bilene, hak edene, şiir gibi bakan kadına, şiirden anlayan adama değer vereceksin, onları seveceksin. Sev ki onları, boşa gitmesin o mısralar unutma! Kıyamadığın, tersleyemediğin aşkını mahvedecek insanlar, senin hayatını da mahvederler, farkına varamazsın.

#413:

#72:

Aslında siteyi açmamdaki tek amaç, insanlarla dalga geçmekti, gerçekten eğleniyordum. Sonra bir gün bir anon geldi. İşte yazıyor yazıyor ama hiç bir şekilde beni rahatsız edecek şeyler yok. Ortak yönlerimiz çok tatlıydı gerçekten. Baktım ilk günden numara istiyor,facebook linki istiyor bende o sıralar başkasına platoniğim. İmkanı yok yani başka birini sevemem diyorum, kendi kendime. Aradan 3-4 gün geçti ama biz her gün konuşuyorduk. Facebook linkimi vereyim artık dedim neyse Facebook’ta ekledi. Artık baya baya konuşuyorduk yani ben ters yaptıkça o ters yaptı,o yaptıkça ben yaptım. Öyle öyle bir hafta geçti. Benimle sevgili olmak istiyormuş, saçma bir şekilde söylemişti. Daha beni görmemişti bile, yani tabiiki reddettim. Sonra iki gün geçti yine yazdı o anda platoniğimin sevgili yaptığını öğrendim. “Tamam lan tamam kabul ediyorum” diye yazıverdim. O zamanlar gezi eylemleri vardı Anneme yakalanmadan evden çıkıyordum. Sabah erken çıktım, yine ne yapayım diye düşünürken, en sevdiğim arkadaşımı yanıma alıp, Mersin’e gittim. O da bir arkadaşıyla gelmişti, aramızda çok büyük bir kaos oldu. Çünkü ben beğenmemiştim ama bir abimin sözü kulaklarımda çınlıyor şimdi, çirkinler daha çok sevilir derdi. Her neyse şimdi ben Mersin’de okuyorum, o da burada. 3 senedir de beraberiz ve ben onu tanıdıktan sonra sitenin şifresini unuttum. Şuan aramızda konuşuruz hep, “Beni bulmak için girdin siteye” der. Ne demişler, ” Arayan belasını da bulur mevlasını da.”

#407:

#492:

#176:
20 yaşındayım. Bir kızla konuşuyorduk, baya sarmıştı sohbet, muhabbet. Birbirimizden hoşlanmıştık bile ama meğersem kendisi 19 yaşındayım demesine rağmen 13 yaşındaymış. Baya sardı ergen kız. Kırmak olmaz deyip ufak bi oyun yaptım. Kız beni öldü biliyor şuanda. Kötü bir şey yapmış olabilirim evet ama olsun ben eğlendim 🙂
-MANİSA

#80:

 

 

 

 

 

 

 

 

#21:
Sarışın insanları sevmezdim, kıvırcık saçlılarla dalga geçerdim. 21 Ocak 2014’te “Merhaba” yazarak başladı bizim hikayemiz de. İşte sohbet falan, facebook linkini verdi. Marul gibi saçları vardı ve resmen sarışındı. İzmir’de üniversite okuyordu ve ben Eskişehir’de yaşıyordum. Tanışmamızın 1.ayında buraya geldi, 1 günümüzü birlikte geçirdik. Recep İvedik 4 çıkmıştı o gün, birlikte izlemiştik. Gözlerinin içi gülüyordu. Gitme vakti geldi ve hayatımda ilk kez birine sarılmıştım. İlk kez birinin elini tutmuştum. O gün ilk kez otogardan nefret ettim. Sonra bitirmek istedim, ikimiz de bir hayli yoruluyorduk.. Uzaktık, mesafe denen şey can yakıyordu. Onu çok özlüyordum. Bitirmek istedim, ama kopamadık. Hayatımda ilk kez sevildiğimi hissettim, ilk kez birine gerçekten güvendim, ait oldum. Biz hiç sevgili olmadık ama bir an bile vazgeçmedik birbirimizden. İkimizin de hayatına başkaları girdi, başkalarıyla konuştu ama ne o benden gidebildi, ne de ben ondan. En sonunda o bir sevgili yaptı. Hem de buradan tanıştığı başka bir kızla. Son kez onu görmek istedim, bitirmek istedim. Buraya geldi, birbirimize sarılmamak için söz vermiştik ama öyle olmadı. Onunla sarılıp uyuduk. Onun elini tuttum. İlk defa onun elini tutmuştum. O kadar güzeldi ki her şey, otogara kadar. Tramvay durağında anladım gittiğini, biteceğini. O benden kopmak istemedi ama onun sevgilisi vardı. Onu seviyordu. Sonra o kızın yanına gitti. Oraya giderken aklında benim olduğunu ve gitmek istemediğini söylemişti. Ama gitti.. Sonra kızla ayrıldılar, biz hala birlikteyiz. Beni çok üzdü ama hala kopamadık. Biz hala çıkmıyoruz ama ben hala onunum. Onu çok seviyorum ve biliyorum ki bir daha asla beni kimse onun gibi sevemez. Ben de onu sevdiğim gibi kimseyi sevemem. İnanın, doğru kişinin ne zaman, nereden, nasıl geleceği hiç belli olmuyor. Ön yargılı olmayın, ben bu siteden hayatımın erkeğiyle, oğluma adını vereceğim adamla tanıştım. Teşekkürler connected2.me!